Het is de laatste dag van alweer een goedgevulde stageweek. Vandaag zijn we te gast in de kleuterklas, die zich vlak onder (maar dan ook echt vlak onder) onze kamers bevindt. We kunnen dus een minuutje langer slapen. Vooral Sarah vindt dat lang slapen een pluspunt. Ze maakt weer misbruik van de situatie en blijft tot 5 voor 8 liggen.
Er zijn 4 kleuterklassen: la petite section (de 1e kleuterklas), één klas van de 2e kleuterklas (la moyenne section) en 2 klassen van de 3e kleuterklas (la grande section). En om die allemaal in één voormiddagje af te kunnen werken, moeten we er tempo in steken.
Er zijn 4 kleuterklassen: la petite section (de 1e kleuterklas), één klas van de 2e kleuterklas (la moyenne section) en 2 klassen van de 3e kleuterklas (la grande section). En om die allemaal in één voormiddagje af te kunnen werken, moeten we er tempo in steken.
Na anderhalf uur moeten we verder: we gaan naar de oudste kleuters. Voor hen hebben we een muzikaal pak gemaakt waarin we kleine opdrachten hebben gestoken: Attakatamoeva zingen, Kuma Hé dansen, het geluidenbord, ... En onze K3-cd dient als muziek om het pak door te geven. De beloning van het pak is onze Ronny, de krokodilhandpop. Die laten we hier achter in de oudste kleuterklas, omdat ze volgens ons hier veel meer tot haar recht zal komen dan in de lagere school. Victor en Suzanne volgen later.
de rugzakjes - de klasbib - het winkeltje
De leerlingen op weg naar de poppenkast
Voor deze klas en voor de andere 3e kleuterklas, halen we nog één keer de poppenkast (en Victor en Suzanne) boven. Victor houdt van alles wat geel is, natuurlijk van bananen ja maar ook van een geel kuiken, een gele stift, het geel in de Senegalese vlag, een gele zak, ... De leerlingen halen alles uit de zak en zoeken er alles wat geel is, uit voor Victor. De kinderen zijn echt enthousiast, maar blijven toch stil als dat moet.
Ons dagje kleuters vliegt voorbij. Voor ons, toubabs, was communiceren of iets uitleggen bijna onmogelijk. Maar we hebben ons geamuseerd en de kinderen, denken we, ook. En we weten daardoor dat onze handpoppen hier een veilige thuis hebben gevonden. De juffen zijn ons hier echt dankbaar voor en zeggen dat ze het zeer interessant vonden. Wij glunderen ....
En nu gaan we snel naar de supermarkt voor onze broodmaaltijd. Mmmmmmmmmmmmmm heerlijke bokes met choco, mozarella/lookbroodjes, .... We kwijlen al een beetje dus we houden er maar mee op.
Daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag
1 opmerking:
jullie weten steeds de kinderen gelukkig te maken!!! Ronny zal zich daar jeunen!!! Hopelijk hebben de bookes gesmaakt en verloopt de Dakar-trip naar wens...we zijn al benieuwd naar de blog.
Mam en pap van Sam
Een reactie posten