donderdag 11 maart 2010

Een goedgevulde week


Voorbereiding van de bewegingsweek 
Zondagavond knutselen we in allerijl nog een toneelstukje in elkaar, waarin Lola, Lila en Olliebollie terug hun opwachting maken. En daarvoor halen we onze trekrugzak van onder het stof (en dat mag je heel letterlijk nemen). Meneer Sene gelooft zelfs even dat we echt naar België terugkeren, maar zo groot is de heimwee nu ook weer niet.
   oefenen voor het toneeltje

De bewegingsweek

Op maandag beginnen we een nieuw project dat we hier uitwerken: de bewegingsweek. We gaan terug alle klassen af. Elke klas krijgt anderhalf uur beweging. Wij zijn dus elke dag zoet van 8 tot 11. En dat beginnen we al na een dag te voelen.


Olliebollie, Lola en Lila komen weer op de proppen. Lola en Lila zijn triest: het is al zo lang geleden dat ze Olliebollie hebben gezien. Plots komt hij echter tevoorschijn. Hij is op zoek naar  zijn 2 assistentes en de kinderen om mee te gaan met hem op reis.Wat de kinderen daarvoor moeten doen, legt Olliebollie uit aan hen.
Olliebollie is trouwens al heel wat verdikt: wat zal dat dan zijn binnen een maand? 















Olliebollie is gevallen door zijn te zware rugzak, de kinderen moeten hem recht helpen.

Voor de jongsten werken we met een memoryspel, waarbij de kinderen (na het uitvoeren van een bewegingsopdracht) telkens 2 kaarten mogen omdraaien op het spelbord.


















                              Enthousiaste kinderen bij het memorybord, als hun team een punt wint.
                                            De competitie tussen de 3 teams is vaak heel erg groot. 















Voor de ouderen stippelen we een levend ganzenbord uit, die de reisweg van Olliebollie voorstelt. Flessen zijn vakjes en een brikverpakking vormt (ingekleed als een kleine valies) de pion voor  elk team. De teams gooien met een gigantische dobbelsteen die we voor de gelegenheid hebben geknutseld, en gaan met hun pion vooruit langs de uitgestippelde weg. Het team dat als eerste de finish bereikt op vakje nummer 30, wint het spel.

de dobbelsteen en de 'flessen' van ons levende ganzenbord

              

Verschillende spelletjes en activiteiten, de ene al wat actiever dan de andere, passeren in sneltempo de revue.









een wedstrijdje springen






... daarna wat ochtendgymnastiek (bij 30 graden geen lachertje)













 ... vervolgens gaan we lopen op zijn Olliebollies (en we verzekeren u: het is vreemd)!
                     

We maken met de hele klas letters in het zand, voor de verandering eens niet op het krijtbordje !


We introduceren 'olifantje' in Senegal ... 
werpen in de dozen


We dansen en bewegen op de tamtammuziek, de jongens altijd voorop en met volle enthousiasme.

   
      een hinkelparcours                                                                                    de stoelenrace

En had u al eens gehoord van schootzitten ?

                                             
 

Nog een paar kiekjes van onze bewegingsweek om mee af te ronden ...
                                                  
                                 












De kinderen vinden de spelletjes en de activiteiten echt leuk: ze zijn enthousiast, doen goed mee, zijn echt gedreven om te winnen, ... De directeur , die de les evalueert, stemt daarmee in, maar heeft een aantal bedenkingen. Over of onze vierkant wel exact een kubus is of eerder een balk, of er niet te veel toeval in het spel zit met de dobbelsteen, ... De leerkracht in het 1e leerjaar is enthousiast, maar moeit zich wat te veel. Hij begint zelf kinderen aan te duiden, neemt onze spelletjes over, ... En achteraf zegt hij doodleuk: "Ah, maar wij doen net net zoals jullie hebben gedaan." Wij fronsen eens serieus onze wenkbrauwen. En de mentor van Sarah is in de ban van Olliebollie en heeft zich al opgegeven om Sam op te volgen vanaf 19 april. Hij loopt alvast al in Olliebollie-style door de gangen, alleen zijn lach en dat buikje moeten nog wat beter.
Het 6e leerjaar is nog niet aan de beurt geweest, want zij hebben hun beweging op zaterdagvoormiddag. Zij wachten nog een aantal weken, maar ook voor hen komt er nog een bewegingsuurtje met ons drie.

Om een idee te krijgen van onze week, kan je dit filmpje bekijken!!!

Remediëring met het 2e leerjaar
Op dinsdag en donderdagnamiddag zijn we opnieuw in de 'salle de conférence' voor het tweede luik van onze remediëring, dit keer met de 2 klassen van het 2e leerjaar. We werken rond cijferend optellen en aftrekken tot 60, over de klanken -bl, -gl, -fl en -kl en vraagstukjes rond wiskunde. 
Mevrouw Pouye, de vorige mentor van Sam, is heel geïnteresseerd in onze manier van werken. Ze volgt, als een brave leerling van de klas, de remediëring van begin tot einde bij en ze noteert zorgvuldig elk stapje van de les. En als ze even iets heeft gemist, vraagt ze hoe het ook al weer in elkaar zat. Achteraf zegt ze nog dat het 'formidable' was. Wij zijn nog meer tevreden dan we al waren. Het doet deugd te horen en te zien dat ons werk wordt geapprecieerd.
De kinderen werken echt goed mee en zijn stil en aandachtig. Door de kleine groepjes, kunnen we gerichter werken, zijn de kinderen aandachtiger en blijven ze beter bij de les. We hebben echt het gevoel dat we de kinderen op weg helpen en houden een goed gevoel over aan deze remediëring. 

                                           

Andere lessen
Met de bewegingsweek en de remediëring blijft niet meer veel tijd over in onze stageklassen. We zijn elke dag nog anderhalf uurtje in het 4e leerjaar (Sarah en Katrien) of het vijfde leerjaar (Sam). 
We werken ondermeer een les uitspraak uit, waarin we het verschil tussen de klanken -é en -è uit. Want geen enkele GSEM'er kan het woord 'école' correct uitspreken.    
We brengen het verschil aan tussen de twee klanken met een hele waslijst aan voorbeelden. Als de kinderen zelf voorbeelden van woorden met deze klanken mogen geven, beseffen we dat onze kennis van de Franse taal nog wat beperkt is en de kinderen ons moeten helpen. Maar samen komen we er wel. 
In de klas van Sarah is een leerling onder de indruk van de prenten die we gebruiken in deze les. Ze vraagt aan Sarah waar de prenten vandaan komen. Als Sarah zegt dat de prenten van 'internet' komen, is het meisje nog meer onder de indruk. "Internet, dat ken ik niet!". Internet is nog niet overal in de wereld even goed ingeburgerd.

Sarah en Katrien gaan de artistieke toer op: zij geven een tekenles, in de stijl van Piet Mondriaan. De resultaten mogen er best wel zijn. Het is één van de weinige keren dat de kinderen mogen tekenen, er zijn ook geen middelen voor. Het tekenen gebeurt in een klein schriftje en de kleuren moeten worden doorgegeven aan elkaar, maar zelfs zo lukt het wel. En de kinderen zijn ook tevreden met hun resultaten: ze mogen terecht trots zijn. Er zitten sowieso een aantal 'Mondrianen' in Senegal verborgen.
  
We eindigen nog met een aantal blunders, hou jullie schrap--> is al een blunder op zich (zet jullie schrap):
- Sam heeft zo hard geschommeld dat hij er is van gevallen. Allé ja, schommelen... Hij zat er eigenlijk maar gewoon op zonder te schommelen... En dan toch nog vallen, daarvoor moet je Sam heten.
- We hebben er sinds kort een nieuwe student bij: Kathy. Meneer Sene heeft blijkbaar sinds kort moeite met het uitspreken van de naam Katrien.
- We zijn aan het eten en merken een verbrande geur op. Katrien vraagt aan Sarah als ze dat ook ruikt. Meneer Sene denkt dat hij begrijpt wat Katrien zegt en antwoordt hierop "Aah, maar dat is mevrouw Sene." Sam valt bijna weer omver, maar dit keer niet van te 'hard' te schommelen, maar van het lachen.
- De mentor van Sam is duidelijk niet zo goed in aardrijkskunde. Als hij vertelt over de 'Langue de Barbarie' maakt hij er plots de 'Langue de Barbie' van. 
- De mentor van Sarah wil heel veel weten over de lessen die we geven in België. Hij zit namelijk met een heel ernstige vraag. Hij vraagt doodserieus aan haar hoe wij de bewegingsles geven als het gesneeuwd heeft buiten. Hij dacht namelijk dat de bewegingslessen net zoals hier altijd buiten gegeven worden. Er is duidelijk nagedacht over die vraag.
- Op de speelplaats komt een kindje aangelopen naar Sam. Hij stopt recht voor hem, kijkt op en zegt  "SARAH!"
- Tijdens de remediëringsles vraagt een meisje aan Katrien "Je peux aller aux toilettes?" Katrien antwoordt hierop "Très vite". Het meisje herhaalt de zin, maar nu 'très vite'.
- Na het eten zegt Sarah "Ik ga het eten naar beneden brengen.", Sam zegt "Ik ga de drank halen." en wat zegt Katrien? "Ik ga terwijl een boer laten." Meneer Sene vraagt Sam waarmee hij aan het lachen is. Maar hoe vertaal je 'een boertje laten' in het Frans? Hij zegt dan maar "Elle doit laisser un paysan." We liggen nog harder in een deuk.
- We leren de kinderen nog altijd wat Nederlands: 'Piet Huysentruyt', 'worst met appelmoes' en 'de lettertjes zijn voor in de soep' (bij een kindje met letterspelden in haar haar).

5 opmerkingen:

Unknown zei

ewel, het verhaal blijft ons boeien.
Ook de vele afbeeldingen geven het geheel een vrolijke afwerking.

Liesbeth en Karl zei

Internet, je connais pas... Soms vergeet je zo'n simpele dingen. Een prachtig èn hilarisch bericht - dankjewel!

Juf Evelien zei

Amai. Jullie verhalen en vertellementen doen me nog meer verlangen om terug naar Senegal te gaan! Jullie doen het daar echt super! Geef die pagaddertjes ginds maar 3 sfeervolle en over-de-top gelukkige maanden!
Maar vooral: geniet er zelf nog maar dubbel en dik van. Het gaat sneller voorbij dan je zelf denkt...

x. Evelien Gheeraert

Céline zei

Echt mega zalig gewoon
de kindjes hebben daar precies de tijd van hun leven en zullen net zoals jullie terug moeten aanpassen wanneer jullie weer terug naar ons Belgenlandje moeten vertrekken.
Hopelijk steken de leerkrachten daar wat op van jullie manier van lesgeven :-)

liefs

carol zei

Hoi oliebollie,

Wat een knappe prestatie!
Van creatieve bewegingslessen gesproken!
Waar blijven jullie de ideeën halen!
Doe zo voort!

Doei de strubbetjes