Eerste pakjes gearriveerd!

Een bericht voor de mama en papa van Sam:

De Flair, de Dag Allemaal en de Humo liggen al op onze nachtkastjes!
Dank u wel!

Het gemis begint te komen!

DONDERDAG
Op donderdag zijn we te gast in het 6e leerjaar van de school. We zijn verrast over het hoge niveau van de leerlingen. Er is veel variatie, de leerlingen zijn constant bezig, fouten worden besproken, er is tijd voor overleg in groepjes, ... Het zijn lessen die we hier tot nu toe nog niet gezien hebben, we zouden zelfs durven zeggen dat het een Belgisch tintje had. Het is erg leuk om zien omdat het verschil met de vorige klassen, die we tot nu toe zagen, toch wel groot is. In de lessen gaat het over de passé composé van regelmatige en onregelmatige werkwoorden, woorden op -ment, ...
Wat ons vooral opvalt is de les over de geschiedenis van de Europese kolonies in Afrika : de kinderen kennen die allemaal uit het hoofd en kunnen van elk Afrikaans land zeggen tot welk land het ooit behoorde. Aan de ene kant vinden we dit wat nutteloos, maar later die dag komen we te weten dat de leerlingen van het 6e leerjaar meedoen aan een nationale scholenwedstrijd en de parate kennis daarvoor dus erg hoog moet zijn.
Als de leerkracht hoort dat er 3 Belgische leerlingen in de klas zijn bijgekomen, vertelt hij spontaan over de kolonisatie van Congo. We weten niet of dat iets is om trots over te zijn, zeker in een klas vol Afrikaantjes die ons daarop allemaal aanstaren. Wat ze denken, weten we niet. En dat is misschien maar goed ook.
Wat bij ons echter tot de parate kennis zou behoren in een les rekenen, is hier opnieuw cijferwerk : wat dacht je van de oefening '16:2' met behulp van een staartdeling oplossen in het 6e leerjaar? Maar dat is ook de enige opmerking die we voor die dag konden maken.

VRIJDAG
Op vrijdag hebben we de kans om, op onze laatste observatiedag, in de klas van de directeur van de lagere school te staan, dat is de A-klas van het 5e leerjaar. Er wordt goed overlegd met de parallelklas, want dezelfde onderwerpen komen aan bod als in de andere klas van het 5e leerjaar waar we eerder deze week stonden.
Net zoals in de andere klassen eerder deze week, krijgen we even de klas voor ons. Tijd om onze Franse variant op '1-2-3-4 hoedje van papier' boven te halen. En de kinderen zijn opnieuw laaiend enthousiast, evenals de directeur. Het geeft ons een goed gevoel en zin om aan onze eerste lesdag te beginnen, die er maandag aankomt.
In de speeltijd gaan we ook al even langs in de klassen (waar we maandag moeten starten) om onze lesonderwerpen op te halen: dit weekend verdiepen we ons in het vergelijken van hoeveelheden tot 7 (leve het hapjesmonster), poëzie, een didactisch spel, de bloemen en de bomen, de begrippen ver-dicht-verder-dichter, iemand uitnodigen, een estafetteparcours, ...

Op vrijdagmiddag krijgen we eventjes een dipje : de drang naar frieten, Da Vinci-ijsjes en wafels van aan de overkant, Pasta presto (met of zonder extra kaas) en chocolade wordt plots echt groot.

Bekijk hier onze oproep: het frikandellenlied.

Wie zich geroepen voelt om dit, of ander lekkers (Napoleonsnoepjes, Chocotoffs, een belegd broodje met mayonaise, een zakje Crac-a-nutts nootjes met paprikasmaak , ...) op te sturen, wordt bij deze alvast bedankt. Laat je vooral gaan ... De origineelste inzending wordt achteraf beloond.
Het adres vind je op het filmpje. Wij danken u !

ZATERDAG
Deze morgen worden we wakker om 10u en dat is leuk ! We hebben er zodanig veel honger van gekregen, dat we 2 volledige stokbroden naar binnen werken. En nu doet Sam ook mee.
Als we tijdens het ontbijt, in openlucht op het terras bij een temperatuur van 30 graden, kinderen op de speelplaats horen, slaat de paniek toe. Hebben we ons nu van dag vergist? Blijkt dat het 6e leerjaar ook op zaterdag naar de school komt. Veel succes, Sarah !!!! aangezien jij daar straks stage mag/moet gaan doen. Zorg er dan voor dat je Katrien niet wakker maakt, als jij zo vroeg moet opstaan! Katrien en Sam hebben al plannen gemaakt om dan eens te gaan zwemmen. Leuke vooruitzichten. Voor Sam en Katrien alvast.
En nu gaan we al zonnend werken op ons dakterras .......... Hoe koud was het ook al weer in België?

Tot de volgende !

Geiten in de Zandstraat                    

De maan was plots heel dichtbij.

Chocoladewater...Heerlijk om je tanden mee te poetsen!

We hebben zin in een kampvuur ...

Die warme sfeer in Afrika toch he ... !!

Over Arabische wiskunde en wiskundig Arabisch

Ons eerste Afrikaanse optreden is een feit ! Zondagavond kregen we een live-optreden te zien van Youssou N'dour voor amper 2 euro per persoon. En dan nog hadden we te weinig geld op zak. Sam krijgt plots rode kaken ...
Als we toch binnen raken,  zien we allemaal enthousiaste dansers zowel op het podium als ernaast. Werchter was plots heel dichtbij. We hebben twee kleine filmpjes om jullie te laten meegenieten : vreemde danspasjes. Je kan ze bekijken door er even op te klikken, dan kom je meteen op de filmpjes.
Het moeilijkste van de avond bleek nog naar buiten raken uit het stadion na afloop van het optreden. Het was klim-en klauterwerk, maar we halen zonder kleerscheuren het gele schoolbusje dat ons terugbrengt.

Die nacht vallen we als een blok in slaap, maar als de wekker de volgende ochtend rinkelt, is het weer harde realiteit. Om 7u opstaan, een frisse douche met bruin water, geen ontbijt, een ijskoude wind (voor de thuisblijvers: een zomers briesje), ... Werchter lijkt plots weer heel ver weg, hoewel ... 
Op maandag, dinsdag en woensdag worden de tradities opnieuw in ere gehouden:
- opstaan (Mwoemwoemwoeaaaaaaahiouaaaa!!!!!!) en ons klaarmaken
- observeren in de klassen van 8u tot 9u
- ontbijten: stokbrood (en voor Sarah en Katrien nog meer stokbrood) chocomelk, kaas én de uitvinding van  de week: een booke met nesquikpoeder met dank aan Katrien.

Katrien eet meer 's morgens dan Sam.

- terug naar de klas: We zetten ons tussen de kinderen, die intussen vechten om ons aan hun bank te krijgen. De gruwelijke beelden die hiermee gepaard gaan, willen we u besparen. We beperken ons tot een korte omschrijving: uitgerokken armen, beginnende doofheid of gaan zitten op een  stoel die er plots niet meer staat omdat de leerlingen hem (zonder dat je er weet van had) hebben verplaatst naar hun bank zodat je bij hen zou gaan zitten.
We tonen een aantal foto's om je even te laten meegenieten van de honderden schattige kinderen. We hebben er stiekem al een aantal in onze valiezen gestopt.

- We observeren tot 11u, want van 8 tot 11 zitten de kinderen zonder pauze in de les. En dat is ook voor ons niet altijd even makkelijk. We zien de volgende lessen : taal, wiskunde, wiskunde, taal, Arabisch, Arabische wiskunde, wiskundige taal, talige wiskunde en meer van dat. En we sluiten af met : taal en wiskunde.

Vooral de les Arabisch blijkt wat moeilijkheden op te leveren: Sarah heeft pas na een hele week door dat ze  van rechts naar links moet lezen en Katrien snapt maar niet waarom haar schrift zo leeg is als ze het vooraan open doet (kan iemand helpen?).
Jullie kunnen natuurlijk niet achterblijven dus geven we jullie bij deze een snelcursus Arabisch voor dummies.

Een hopeloze poging om Arabisch te begrijpen.

De volgende onderwerpen passeren (op regelmatige basis) de revue: cijferen, de omtreksberekening, woorden op -ue, cijferen, werkwoordsvervoeging, dialoogjes (per 6 in een klas van 60, zo ben je even zoet) en ... cijferen. U merkt het: wat wij vooral missen, is hoofdrekenen. Zelfs 1000 + 400 wordt gecijferd in het 5e leerjaar. Volgens ons kunnen de leerlingen van meester Kurt (De Wassenaard), juffrouw Rosa (Sint-Jozefsinstituut) en meester Peter ('t klein College) dat toch wel beter. Is het niet? We kijken er al naar uit om dat eens te testen.
- Als wij iets mogen aanleren, gaan we de muzikale toer op. We leren de kinderen een Franse versie van ' 1-2-3-4 hoedje van papier'. Benieuwd of er een nieuwe Youssou N'Dour zit aan te komen ... Oordeel zelf ! in dit filmpje dat we hebben gemaakt.

Een aantal enthousiaste kinderen!

Ondertussen, nu onze observatieperiode er bijna op zit, zijn we te weten gekomen in welke klassen we de komende 8 weken zullen staan: Katrien en Sarah beginnen vanaf maandag in het 1e leerjaar en Sam in het 2e leerjaar. Intussen zijn we begonnen met het maken van wat didactisch materiaal, want dat is hier nergens te bespeuren. Met weinig middelen toch veel proberen te doen!

Katrien heeft soms niet genoeg aan één computer ...

Morgen gaan we naar het 6e leerjaar.

Ayou néné (slaapwel).

PS: Na een week heeft Katrien eindelijk gevonden hoe de ramen dicht moeten. Niet moeilijk dat ze koud had 's nachts. We wensen haar een warme nachtrust toe.

Hiep hiep hoera !!!

Hiep Hiep Hiep hoera ! Er is er ééntje jarig .... Gelukkige verjaardag aan de mama van Katrien!  En drie dikke zoenen van haar liefste kapoen.
En ook Sarah en Sam wensen je een gelukkige verjaardag!

Ons Senegalees GSM-nummer!

Een kort tussendoortje, terwijl we de lay-out van de blog wat aanpassen: we hebben een Senegalees gsm-nummer. Dat is goedkoper om te bellen en te smsen. We hebben er één voor ons drie, dus er zal altijd wel iemand opnemen: 00221/776343872.
En bij deze willen we jullie ook bedanken voor de reacties op onze blog. Leuk om te lezen.
Groetjes !!

Verdere verkening van de toffe school, de enthousiaste leerlingen, de prachtige omgeving, ons heerlijke dakterras, ....

OBSERVATIE 2e LEERJAAR

Op  vrijdag trokken we voor de tweede dag op rij naar de school om er te gaan observeren. We gingen naar de CPB (geen mens die weet waarvoor die afkorting staat), het enige wat we wel weten is dat het overeenkomt met het 2^e leerjaar bij ons.      
De manier van werken was al heel wat anders dan gisteren, ook het niveau van de kinderen was een stuk hoger dan in het 1^e leerjaar. Het niveau van de kinderen tussen de 2 klassen lijkt meer dan 1 jaar te verschillen: de kennis van het Frans zal hier wel voor iets tussen zitten.              
We zagen een les lezen (die op zich niet slecht was gezien de aanwezige middelen), een combiles taal en rekenen (wat volgens ons niet echt te combineren valt) en een les beweging. In de les beweging werd er gevoetbald en een loopwedstrijd (in het zand en meestal op blote voeten) gehouden. De les verliep vlot en efficiënt. Ze zijn het hier intussen al gewoon om met zo’n grote groep te werken, wat voor ons nog even wennen is.    

In de speeltijd werd er een ware voetbalwedstrijd gehouden en haalden de kinderen de djembés boven: sfeer gegarandeerd. Tijdens die speeltijd hadden we voor het eerst echt tijd voor de kinderen: we zetten ons naast het voetbalveld en werden in nog geen 3 seconden omsingeld door een honderdtal kinderen.  Ze waren gefascineerd door het blonde haar, onze nu nog witte huid en onze vreemde taal. Wat allemaal begrijpelijk is, want die fascinatie is wederzijds: als wij horen spreken in een mengeling Wolof-Serer-Frans. Onze eerste woordjes Wolof zijn trouwens al een feit.   
Na de speeltijd zetten we ons aan de gammele bankjes tussen de leerlingen: heel enthousiast toonden ze ons hun schriftjes. We liepen rond en hielpen de leerkracht bij het controleren van de oefeningen. Daarna zetten we ons daarna met de leerkracht voor de klas en wisselen we ervaringen en ideeën uit over het lesgeven.

 
Die middag keken we wat we al in ons stageportfolio konden zetten over onze stageschool, het onderwijssysteem, … En ’s avonds, na een opnieuw heerlijke maaltijd, kijken we met een klein beetje heimwee naar FC De Kampioenen op de laptop. Lang leve You Tube!

SCHOOLUITSTAP NAAR JOAL/FADIOUTH
 
Ook de zaterdag zitten we niet stil. We krijgen de kans om ons eerste uitstapje te maken, samen met de kinderen van CM1 A en B – we weten nog steeds niet waarvoor de afkorting staat. Het enige wat we wel weten is dat het overeenkomt met het 5^e leerjaar bij ons. We stellen onszelf voor in de klassen en nadien, als het busje eindelijk in gang kan worden geduwd, kunnen we opeengestapeld in de 3 busjes vertrekken naar Joal.

 






Joal is een stadje, zo’n 32 km ten zuiden van M’Bour. Met daarnaast het katholieke stadje Fadiouth, l’île au coquillages, gelegen op een eiland in de mangrove.

Om het stadje te bereiken, moet je een lange houten brug over. Deze brug werd een aantal jaren geleden gebouwd door UNESCO, aangezien het vorige brugje helemaal op instorten stond. De plaatselijke bevolking is hier heel dankbaar voor want het is dan ook de enige manier om het stadje te bereiken. Een gids leidt ons door het stadje, waar we voor het eerst kennismaken met de echte Afrikaanse cultuur. We komen langs de kerk, de heilige baobab, souvenirkraampjes, …  We trekken onze ogen open en genieten volop. Daarna gaan we naar een ander eilandje, dat dienst doet als begraafplaats voor zowel de katholieken als moslims.

De hele tijd worden we omringd door de kinderen van de klas, die honderduit vertellen en vragen stellen. Tijdens de terugreis houden we nog één keer halt  bij het geboortehuis van de eerste president van Senegal, Léopold Senghor. Dit is voor de bevolking een erg belangrijke plaats, aangezien het land nog niet zolang onafhankelijk is en hij de eerste echte staatsman was.  

           Zoek de bleekscheten ! Sarah, Katrien, de leraars en de kinderen van het 5e leerjaar in Joal.



Net zoals de kinderen leren ook wij tijdens deze leeruitstap erg veel bij.
’s Namiddags werkten we aan de blog, hebben we een documentaire gemaakt om jullie onze verblijfplaats te tonen – lees: jaloers te maken (maar onze technische capaciteiten om dit filmpje te verwezenlijken laten nog even op zich wachten) en ….               
Wekregen we het heuglijke nieuws te horen dat we morgen live naar Youssou N’Dour mogen die optreedt in M’Bour. Als dat geen leuk vooruitzicht is …

Ba beneen (tot ziens)

Observeren… dat dachten we althans!

Mwoemwoemwoeaaaaahiouaaa!!!!! OPSTAAN! Een wekker heb je hier niet nodig!

Om 8 uur (stipt!) werden we in het eerste leerjaar verwacht. Voordien hadden we te horen gekregen dat de leerlingen goed konden lezen en rekenen. Maar na enkele minuten bleek dat we dit met een grote korrel zout (of in Senegalese termen: ZAND) moesten nemen. De leerlingen kunnen nog onvoldoende Frans om het volledige verloop van de les te kunnen volgen aangezien hun moedertaal Wolof of Serrer is. Zoals bijvoorbeeld: “Mettez dans l’ordre croissant”… We hebben toch nog maar net ontbeten???

Eventjes dachten we dat K3 hier al gekend was. Wanneer de leerlingen willen antwoorden, roepen ze allemaal ‘mamasé’!!! Maar de ontnuchtering komt al snel wanneer Katrien ontdekt dat het om ‘moi monsieur’ gaat! Daar gaat ons sprankeltje hoop op een beetje België in M’Bour.

Na drie lesjes observeren, was de leerkracht plots in rook opgegaan. Heeft de warmte hier iets mee te maken??? Daar stonden we dan, moederziel alleen (samen met 63 leerlingen). ’s Morgens is ons duidelijk geworden dat niet alle leerlingen de geziene inhoud onder de knie hadden. Nu even anders proberen door beroep te doen op onze ervaring uit stages: we introduceren het bananenmonster (voor de BALO’ers beter gekend als het hapjesmonster). De meeste leerlingen hebben zo de inhoud sneller beet en reageren heel enthousiast. Plots duikt de leerkracht weer op en hij ziet dat de leerlingen de leerstof onder de knie hebben. We leggen hem onze aanpak uit en hij is net zoals de leerlingen onder de indruk van ons ingebeeld monster! Verder moesten we beroep doen op onze tussendoortjes.

Wat hebben we vandaag geleerd?

- Punt 1: de kinderen in onze school praten graag en VEEL!

- Punt 2: leerkrachten verdwijnen soms als sneeuw voor de zon!

- Punt 3: observeren = klas overnemen!

- Punt 4: een juiste manier van straffen hebben ze nog niet gevonden. Voorlopig kennen ze alleen de harde aanpak! Tot onze grote spijt!

Morgen een nieuw dagje observeren! (Of klas overnemen). 

Daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaggggg

PS: tijdens het schrijven van dit verslag was er even een stroompanne! Komt hier vaak voor!

Aangekomen in Mmmbour!

Na een uiterst geslaagde citytrip, begon de uiterst vermoeiende vlucht richting Dakar. We zoeken tevergeefs naar een handige positie op onze veel te kleine vliegtuigstoeltjes: ondersteboven, binnenstebuiten, van links naar rechts, van boven naar onder en terug, tussen de zetel, in de zetel, onder de zetel, in het bagagerek en alle andere mogelijke en vooral onmogelijke plaatsen…

 Katrien binnenstebuiten en Sam ondersteboven.

Tot we een ‘perfecte’ zitplaats hebben gevonden, maar dan… fasten your seatbelts! De landing wordt ingezet en perfect uitgevoerd. Dat verdient een applausje… Deze keer met meer succes: iedereen doet mee. Klinkt veelbelovend!

We nemen onze rugzak, doen onze jas aan en gaan richting de exit van het vliegtuig. Maar als we die uitstappen, stellen we ons de vraag waarom we een jas meehebben…

Als we eindelijk onze bagage hebben, kunnen we de zoektocht starten naar meneer en mevrouw Sene. We worden onmiddellijk verwelkomd door het ontvangstcomité, van een WARME ontvangst gesproken! In een busje van de school gaat het vanaf dan de laatste rechte lijn in richting M’bour. Het is al een gat in de nacht als we aankomen aan onze villa. Ondanks het tijdstip is alles hier zo ‘waauw’ en zo ‘amai’! Ze kennen deze woordjes hier intussen al. De eerste taaluitwisseling is een feit.

We doen onze pyjama aan, rollen in ons bed… HOPEND op een goede nachtrust.

Enkele uren later…Stand van zaken: haan kraait veeeeel te vroeg, de moskee maakt een raar geluid (mwoemwoemwoeaaaaahiouaaa), krekels, luid-pratende-Senegalezen-die-vergeten-dat-er-drie-Belgen-liggen-te-slapen (maar die slapen ondertussen niet meer). Maar we mogen niet klagen hoor! Een schitterend domein! Hieronder volgt een korte beschrijving van onze verblijfplaats voor de komende drie maanden :

- Sam heeft een eigen kamer met uitzicht op het domein.

- Katrien en Sarah delen ‘la grande chambre’ dat uitkomt op het privé-dakterras.

- Beide kamers hebben een badkamer (douche, toilet, lavabooo… maar geen spiegel. Probleem!)

- Dakterras met hangmat en parasol (Is handig als het TE warm wordt! Wat hier wel meer dan eens kan gebeuren.)

- Tafels om buiten te eten.

- Draadloos internet. (Werkt als het niet TE warm is ;-), haha.)

- Op 2 seconden wandelen van de school.

- Gemiddelde middagtemperatuur van 30 graden (in de schaduw)!

- … (Een filmpje volgt nog!)

Kort voor de middag kregen we een rondleiding in het schoolgebouw en konden we kennis maken met het schoolteam en de ruim 850 leerlingen die ons maar al te graag een handje kwamen geven. Er was een korte bijeenkomst van het pedagogisch team, de vertegenwoordigers van de leerlingenraad (kennen ze hier ook al) en wij … de Belgische studenten. Sarah vond het Frans bij momenten behoorlijk moeilijk om te volgen. Sam en Katrien deden alsof ze het allemaal begrepen…

’s Namiddags konden we voor het eerst echt genieten van de Afrikaanse zon! Even bekomen van de uitputtende reis. Voor het laatst even genieten, want morgen vliegen we er al meteen in!

Rond 20 uur krijgen we onze eerste’ échte Afrikaanse maaltijd’: gefrituurde ballekes met salade en tomaten en mayonaise. Mmmmh klinkt lekker Belgisch horen we jullie denken…dat dachten wij ook ;-).

Drie maanden zonder tévé, oké… Maar drie maanden zonder jungle speed, dat lukt ‘nieed’. We afrikaniseren ons favoriete spel: AnAnAs (West-Vlaamse uitspraak), ananas (Engelse uitspraak)… tot plots onze frank viel… pineapple mocht ook meedoen! Best dat we geen les moeten geven in het Engels!

We maken julie wat jaloers met een aantal foto's van onze eerste dagen ...

Het zicht vanop ons dakterras, u ziet de zandstraat bij valavond.

 

     

Om de heimwee naar de Belgische tv toch niet al te groot te maken: FC de Kampioenen.

Stoffige, ongewassen voetjes in Senegal

Tot de volgende .....!!!!