Onze week

IN DE KLAS

Deze week is het de week van de 'compositions', een week vol testen zeg maar. Op het einde van de week stellen we ons een aantal vragen bij het niveau en de functionaliteit van deze testen.
De test tekenen bijvoorbeeld bestaat uit 'een bassin tekenen', geef toe: iets dat je dagelijks tegenkomt. Van levensbelang zouden wij durven zeggen. Ook heel erg prikkelend voor de leerlingen: de kinderen staan te popelen om eraan te beginnen. Op de tafel vooraan wordt een bassin gezet, waarop de leerlingen het eens mogen proberen over te tekenen. Daarna is het voor echt. Het is de tweede keer (de eerste keer was bij de vorige test tekenen) dat de leerlingen hun kleurpotloden mogen gebruiken.
Bij de test zingen dan komen alle 60 leerlingen één voor één vooraan een liedje zingen (heb je een uur of 3 de tijd?). De andere leerlingen houden zich intussen nuttig bezig met ... niets doen. Het enige lichtpuntje bij deze test was het feit dat de leerlingen vooral onze liedjes (de liedjes die we de afgelopen 2 weken hebben aangeleerd in de klassen) naar voren brengen.

Overal waar de leerlingen kijken, kunnen ze spieken bij de buren, het uitdelen van de schriften duurt uren, de leerlingen doen uren over veel te weinig oefeningen, ze moeten schrijven met balpennen die niet werken, de leerkrachten geven veel te weinig punten en zijn te kritisch, ... Er is nog werk aan de winkel !
Wij vragen of we mee mogen helpen verbeteren (wij doen het iets lakser), en doen dat op de speelplaats in het zand. Het kan slechter hé!

En we geven deze week ook zelf les, tussen de toetsen door, in het 1e en 2e leerjaar. En waar we kunnen, proberen we het wat motiverender en prikkelender te maken voor de kinderen: Sarah en Katrien tekenen voor de les geografie over links-rechts een route in het zand waar ze samen met de kinderen in op wandel gaan. De straten worden in het zand getekend met onze voeten.

Een aantal impressies ...

Sam bouwt met het 2e leerjaar een bordplan op over de klanken -ec, -es, -el en -er.

Sarah probeert een kind (in het 2e leerjaar) een aantal letters te laten schrijven.
Bij gebrek aan papier, doen we het dan maar in het zand. Je vraagt je af hoe kinderen die echt niet kunnen lezen en schrijven in het 2e leerjaar raken.

Zo los je in Senegal  10 x 14 op. Andere voorstellen?

DIDACTISCH MATERIAAL

Dankzij de gemeente BREDENE vertrokken we met een basispakket materiaal. Na observatie in de verschillende klassen proberen we nu ter plaatse nog een aantal dingen te kopen om op die manier de plaatselijke bevolking te steunen!

En echt alles kan dienen als didactisch materiaal... U ziet de make-over van flessen fruitsap en chocomelk.

VOOR

NA

 En we hebben nog meer materiaal in elkaar gebokst...

de geluidenmix

EVEN TUSSENDOOR

Op dinsdag reppen we ons na de lessen naar de douches. Oei, geen water. Dan maar ongewassen en met een geurtje naar onze afspraak van vanavond. Want we zijn uitgenodigd bij de erg sympathieke Jos en Denise. Jaja : ook Limburger en toch ook sympathiek.  Die combinatie komt wel meer voor.
Zij hebben hier een appartement in Mbour en organiseren vanavond een Belgenfeestje. We doen ons te goed aan belegde broodjes, frisdrank, kaasjes, olijven, ... Maar het hoogtepunt van de avond is een privé-optreden van een djembégroep op het dakterras.
De Belgen wiegen bedeesd wat mee op hun stoel, maar het zijn vooral de Afrikanen (en dan vooral de kinderen) die meedansen en de show stelen. Heel de straat (wel 30 kinderen) komt meedansen. Zelfs een mama met een kind op de rug gewikkeld, doet enthousiast mee.
Een mooie jongen heeft onmiddellijk al Sarah aan de haak geslagen. En ons Sarah vindt het helemaal niet erg om met hem te 'moeten' dansen.

                                                  De jongen waar Sarah wel opvallend goed mee kon dansen ...

Het Afrikaans dansen zit hier zelfs bij de kinderen in het bloed.

De jeugd komt opdagen op het dakterras.

En wij (de 2 Katriens, Sam en Sarah) mogen het ook even proberen. Maar we geven het al snel op, als het te snel begint te gaan. Katrien is er sneller mee weg met de djembé en blijft verder doen.

Het is de laatste keer dat we de Limburgers zien in Senegal, want op woensdag zijn ze alweer huiswaarts vertrokken. Jaloers zijn we daar niet op, maar we vinden het wel heel erg jammer ... dat we niet meer kunnen zwemmen nu bij hen. Maar vooral dat we het Limburggevoel moeten missen ...

Op 6 juni organiseren onze lieve Limburgers een barbecue in Sint-Truiden, waarvan de opbrengst naar de opbouw van een schooltje in M'Bour gaat. Het gaat om die school, die we vorige week bezochten met hen. Volgend jaar komen ze opnieuw kijken hoe de opbouw vooruit gaat, en wij waren zo vriendelijk om ons kandidaat te stellen om dan met hen mee te gaan. Wat mogen ze van geluk spreken ...  Het staat al in onze agenda genoteerd: volgend jaar komen we terug. 

Het Belgische gezelschap !